اينک که تو در کنارم نيستي درد دلم را به چه کسي بگويم؟

دلم در حسرت ديدار با تو است ، ديداري که شايد دلم دوباره اميدوار به زندگي شود.

تو اي تمام هستي ام بدان که ديدن تو برايم تبديل به يک خواب و رويا شده است.

شايد دوباره و يا شايد هرگز.

به اميد ديدن دوباره تو به انتظار نشسته ام و دلم را به فرداي با هم بودنمان خوش کرده ام.

اگر زنده ام به اميد رسيدن به تو زنده ام.

اي هواي زنده بودنم شعار است که ميگويم ستاره ها را از آسمان برايت ميچينم.

و يا خورشيد را با شبهايت آشتي ميدهم.

شعار است که ميگويم به اندازه يک دريا براي تو اشک ريختم.

اما اين که ميگويم بدون تو حتي يک لحظه هم نميتوانم زندگي کنم شعار نيست.

يک حقيقت تلخ است که شايد باور کردنش براي آنان که طعم عشق را نچشيده اند سخت و دشوار باشد.

اما من يک ديوانه ام ، من هماني هستم که دل به دريا زده ام.

دل به دريايي که يا در آن غرق ميشوم يا با تو به ساحل خوشبختي ها ميرسم.

حالا که با تو در اين دريايي که هر لحظه ممکن است طوفاني شود همسفر شده ام.

بيا تو براي من قايقي شو و من براي تو يک مجنون.

به من محبت برسان که دلم مثل يک کوير شده است که در حسرت يک قطره باران است.

وقتي تو نيستي انگار من نيز نيستم ، تو که باشي من هستم.

و تو هستي و يک دنيا خوشبختي.

دل من يک دل کهنه است ، دلي که بارها زير پاهاي بي وفايان له شده.

شکسته شده و بي احساس شده است اما از لحظه اينکه تو را ديد دوباره يک دل عاشق و پر اميد شد.

پس کاري نکن دوباره اين دلم شکسته شود.

که اگر اينبار شکست ديگر هيچ اميدي به آن نيست.

با تو زنده ام ، بي تو ميميرم ، دور از تو پريشانم ، در کنار تو شادابم.

پس اي عزيز راه دورم با من باش ، و تا ابد دوستم داشته باش..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: