|
بارها و بارها
روزها و شب ها
پشت پنجره تنهائی خود
پشت شب بوهای عاشق و مست
پشت آن بوته ای از مهرو وفا
در بیابانی که هیچ نمی روید از آن
در پس آن کوچه
کوچه تنهائی تو
منتظر ،گریان ،نالان
با شوق با امید با جان
با دلی لرزان
با دلی پر ز هیاهو
پرطپش پر خواهش
با صدائی لرزان
از همه عمق وجود
از ته دل
با تمام هستی و جان
بانگ دوستت دارم را
هر روز، هر صبح،
هر بامداد
زمزمه خواهم کرد بی پروا
فریاد میزنم تا که همه
همه در کوچه و پس کوچه این شهر غریب
بشنوند
گوش ها پر شود از آوای دلم
کم کنم این حزن عظیم
شاید همه گویند که دیوانه ای از درد برآورده فریاد
و میگوید که چنین
همه خواهند دانست
همه خواهند فهمید
که منم آن فرهاد
که کنم کوه
که من آن مجنونم
همه خواهند دانست
که هنوز فرهاد ،هست در این دنیا
که برای شیرینش همه جا جار زند
دوستت دارم
دوستت دارم را همه شب با خود گویم
همه جا زین پس خوانم
به همه در کوی و خیابان گویم
که تو را دوست می دارم
دوست میدارم تورا
با همه عشق
با همه شور
نخواهم دگر پنهان ماند
که برایم شود هق هق و درد
دوست می دارم تو را
میگویم
میخوانم تو را
دوستت دارم
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل
لینک هوشمند
